Annemin kardeşinin torunu evlenecekti.
Bu hafta yüzüğü yollamışlar.
Sizin oğlunuza biz kızımızı vereceğiz,
Siz de kızınızı bizim oğlumuza verin demişler.
Bunlar da yok demiş.
Çocuğun işi yok..
Günün yarısını hovardalık yaparak geçiriyor,
Askerliğini yapmamış.
Hiç kız verilir gibi değil yani.
O zaman yüzüğü gönderiyoruz demişler göndermişler.
Şimdi evde yas var.
Bütün eşyalar alınmış,
Ev kiralanmış..
Düğün bekleniyordu.
Bizim çocuk Mardin olaylarından feyz almış olacak,
Giderim, asarım keserim diyormuş.
Hiç problemimiz yoktu bir de..
Yüzük derdimiz oldu.
"Şimdi senden vaz mı geçmeli?"
Yani böyle de yapılmaz ki.
Bizim çocuk İstanbul'a gelmişti.
Sırf evlenecek diye..
Evleneceği kız orada diye köyüne geri döndü..
Şimdi..
Şimdi orası dar geliyor.
Hayat işte.