Habetışıl, yandaki masada uyuyor.
Kuşlar nasıl tünerse,
Habetışıl'da masaya öyle tünedi.
Sevmişte olmalı ki,
Bir gıdım teprenmiyor.
Sen de gitmekten bahsediyorsun.
Ruhunun depremlerinden,
Sıkıntılarından.
Aslına bakarsan haklısın.
Ancak biliyorsun ki,
Haklı olmak her zaman gerekçe değil yaptıklarımıza.
Mesela bak kavaklara.
Çıplak ve yalnızlar.
Dallarına konan bir serçeye muhtaç oturuyorlar.
Böyle anlarda,
Sormalısın kavaklara,
Hangimz daha çok bezginiz.
Az biraz göreceğini görmüş,
Büyümüşte olanca..
Şimdi çekip gitsin mi.
Aslında yapabilirsin de biliyorsun.
İlk adımı attı mı gelir gerisi.
Ancak bilir misin..
Dünün savaşları..
Bugünün hikayeleridir.
Bu nedenle..