Kapısında kamp kurduğum, Can-ı Diyarım,
Kırıntılarından doyduğum ekmeğim benim.
Zifir karanlıkta yazıyorum bugün sana.
Bütün ışıklar çekilmiş istirahate.
İn cin top oynuyor bizim mahallede.
Hatta bugün bozacı da uyumuş olmalı.
Yıldızlar nöbet tutuyorda..
Öyle aydınlanıyor satırlar.
Bir değil, 100 değil, milyonlarca yıldız.
Öylesine güzeller ki,
İnsan gözlerini alamıyor bakarken.
Dilim dolanıyor benim de,
Oradan buradan konuşuyorum.
Sonra hemen toparlanıp sana yazmanın toprağını suluyorum.
Nasıl da güzelsin.
Canlanı veriyorsun hemen..
Yeşile turuncuya..Yaşama..
Ve özlem kokuyorsun hemen..
Hiç dinmeyen bir özlem..